Όσον αφορά τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς, την ιδιωτική πολεοδόμηση και τη βιώσιμη ανάπτυξη των οικισμών σε όλη τη χώρα, το ΥΠΕΚΑ προωθεί συνεπώς μία συνολική και ολιστική προσέγγιση στη ρύθμιση του χώρου. Οι πρωτοβουλίες εξελίσσονται σπονδυλωτά, με σειρά νομοθετημάτων, που επιλύουν χρόνια προβλήματα και οδηγούν, με την ολοκλήρωσή τους, σε μία νέα εθνική πολιτική γης. Όπως αναφέρει συχνά ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Ταγαράς, βασικό κομμάτι μίας τέτοιας πολιτικής είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής και η περιβαλλοντική προστασία. Παράλληλα, αυτή η πολιτική στοχεύει στη δημιουργία προϋποθέσεων οικονομικής ανάπτυξης μέσω επενδύσεων σε ακίνητα. Επίσης, βασικός άξονας των νέων ρυθμίσεων πρέπει να είναι πάντα η προώθηση της κοινωνικής συνοχής. Το νομοθέτημα για την «την περιβαλλοντική αναβάθμιση, την ιδιωτική πολεοδόμηση τους οικοδομικούς συνεταιρισμούς και τους εγκαταλελειμμένους οικισμούς» συνδυάζει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά. Βασικός άξονας του νομοσχεδίου είναι η πολεοδομική οργάνωση του χώρου για να διευκολυνθεί μία στροφή στην Περιφέρεια. Παράλληλα προωθείται ένα νέο μοντέλο ήπιας οικιστικής ανάπτυξης με περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο της εθνικής και ευρωπαϊκής νομοθεσίας. Η τάση επιστροφής στην περιφέρεια είναι έντονη, ενώ ταυτόχρονα παρατηρείται και μία στροφή στην πρωτογενή παραγωγή που μπορεί να υλοποιηθεί μόνο στην περιφέρεια. Αυτό είναι άλλωστε ανάγκη και της εθνικής οικονομίας, τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. Για να υλοποιηθούν όμως οργανωμένα και αποτελεσματικά σε πολεοδομικό επίπεδο αυτές οι τάσεις, η Πολιτεία οφείλει να οργανώσει το χώρο και να δημιουργήσει προϋποθέσεις αναζωογόνησης της υπαίθρου. Με το σχέδιο νόμου που παρουσιάζει ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Ταγαράς αυτά ακριβώς υπηρετούνται και καθιερώνεται ένα νέο, αποτελεσματικό και γρήγορο μοντέλο πολεοδόμησης περιοχών και αναθέρμανσης της οικονομικής ζωής σε μικρούς και εγκαταλελειμμένους οικισμούς της χώρας. Το ζήτημα της ιδιωτικής πολεοδόμησης και των οικοδομικών συνεταιρισμών είναι ένα σύνθετο ζήτημα, όπως αναφέρει συχνά ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Ταγαράς. Επί τέσσερις τουλάχιστον δεκαετίες δεν έχει βρεθεί αποτελεσματική λύση. Τα τελευταία δύο χρόνια έγινε ουσιαστική δουλειά για την καταγραφή των οικοδομικών συνεταιρισμών, τη συγκέντρωση παρατηρήσεων και απόψεων και εξετάσθηκαν ποικίλα σενάρια επίλυσης προβλημάτων. Το σχέδιο νόμου είναι ένα ουσιαστικό βήμα στην κατεύθυνση της επίλυσης του προβλήματος, για όσους οικοδομικούς συνεταιρισμούς έχουν τις νόμιμες προϋποθέσεις ή έχουν ήδη δικαιωθεί από τα δικαστήρια. Ακολουθεί σύντομα το νομοθέτημα για τη λειτουργία της Τράπεζας γης που αποτελεί ένα νέο θεσμό, ο οποίος θεσμοθετήθηκε με το νόμο 4178/2013, και θα αποτελέσει βασικό περιβαλλοντικό και πολεοδομικό εργαλείο αντικειμενικής και ηλεκτρονικής οργάνωσης της λειτουργίας της (υπό δημιουργία) αγοράς δικαιωμάτων δόμησης.
Όσον αφορά τις ρυθμίσεις της δασικής νομοθεσίας, σύμφωνα με τον Αναπληρωτή Υπουργό ΠΕΚΑ Νίκο Ταγαρά, σκοπός του νόμου είναι ο καθορισμός των συγκεκριμένων μέτρων προστασίας για τη διατήρηση, ανάπτυξη και βελτίωση των δασών και των δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με την αρχή της αειφορίας και σε συνάρτηση με το ιδιαίτερο νομικό καθεστώς που διέπει την ιδιοκτησία και την εκμετάλλευση αυτών. Επίσης βασικός στόχος του νομοσχεδίου είναι ο προσδιορισμός, κατά περίπτωση, των όρων και προϋποθέσεων βάσει των οποίων αυτές οι εκτάσεις μπορεί στο πλαίσιο της βιώσιμης ανάπτυξης να μεταβάλλουν την κατά προορισμό χρήση τους ή να εξυπηρετούν και άλλες χρήσεις, για λόγους επιβαλλόμενους από το δημόσιο συμφέρον. Το νομοσχέδιο που προτείνει ο Αναπληρωτής Υπουργός ΠΕΚΑ Νίκος Ταγαράς στοχεύει στη συστηματοποίηση, απλοποίηση και επικαιροποίηση καίριων διατάξεων της δασικής νομοθεσίας, όπως είναι αυτές που σχετίζονται με τις επιτρεπτές επεμβάσεις στα δάση, τις δασικές και τις δημόσιες χορτολιβαδικές εκτάσεις, τη διαδικασία χαρακτηρισμού εκτάσεων, τους δασωθέντες αγρούς, την κατεδάφιση αυθαιρέτων και την επιβολή ποινικών κυρώσεων, καθώς και την επίλυση χρόνιων κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, όπως εκείνα που αντιμετώπιζαν επιχειρήσεις συγκεκριμένων κατηγοριών που λειτουργούσαν χωρίς άδεια, ή τα σχετικά με την κτηνοτροφία, την αξιοποίηση δασικών εκτάσεων, που περιλήφθηκαν σε αναδασμούς ή κληροτεμαχίων που εκχερσώθηκαν μετά το 1975, την κυριότητα και τη χρήση κτιρίων, που χρησιμοποιούσαν οι δασικές υπηρεσίες και δεν είναι αναγκαία σε αυτές κ.α.